Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia? At multis malis affectus. Duo Reges: constructio interrete. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae.

Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis?

Zenonem roges; Si enim ad populum me vocas, eum. Moriatur, inquit. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; An hoc usque quaque, aliter in vita? His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent.

In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum;
Quonam, inquit, modo?
Hic, qui utrumque probat, ambobus debuit uti, sicut facit re, neque tamen dividit verbis.
Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum.

Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.
Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus?
Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho;
Quare ad ea primum, si videtur;
Quid interest, nisi quod ego res notas notis verbis appello, illi nomina nova quaerunt, quibus idem dicant?

Non enim actionis aut officii ratio impellit ad ea, quae
secundum naturam sunt, petenda, sed ab iis et appetitio et
actio commovetur.

Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini,
sed etiam ut loqui deceat frugaliter.

At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Id et fieri posse et saepe esse factum et ad voluptates percipiendas maxime pertinere. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Et nunc quidem quod eam tuetur, ut de vite potissimum loquar, est id extrinsecus; Sit sane ista voluptas. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Vives, inquit Aristo, magnifice atque praeclare, quod erit cumque visum ages, numquam angere, numquam cupies, numquam timebis. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus;

Quarum adeo omnium sententia pronuntiabit primum de voluptate nihil esse ei loci, non modo ut sola ponatur in summi boni sede, quam quaerimus, sed ne illo quidem modo, ut ad honestatem applicetur.

Bork: Et hanc quidem primam exigam a te operam, ut audias me quae a te dicta sunt refellentem.
Bork: Proclivi currit oratio.
Nihilo magis.: Sed fac ista esse non inportuna;
Igitur ne dolorem quidem.: Inquit, respondet: Quia, nisi quod honestum est, nullum est aliud bonum! Non quaero iam verumne sit;
Nos commodius agimus.: Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus?